9 Ağustos 2009 Pazar

AŞIK MEVLÜT ŞAFAK (AŞIK MEVLÜT İHSANİ) (1928-2010)


Aşık Mevlüt Şafak 1928 yılında, Şenkaya’nın Çermik köyünde doğdu. İlkokul çağlarında köyünde oynarken, bulduğu bir cismin patlaması sonucu gözlerini kaybetti.

Köyüne gelip giden aşıklardan etkilenip aşıklığa ilgi duydu. Özellikle Nihani’den etkilendi. Şiirlerini daha çocukluğunda doğaçlama söylemeye başladı. Annesinin teşvik etmesiyle bağlama öğrendi.

Gördüğü bir rüya üzerine, 1953 yılında Erzurum’a giderek Alvarlı Mehmet Lütfi Efendiyi gördü. İhsani mahlası kendisine Lütfi Efendi tarafından verildi. 1974 yılında Kars Çimento Fabrikası santralında çalışmaya başlayarak 1981 yılında malulen emekli oldu. 7 Kasım 2010 tarihinde Kocaelinde hayatını kaybetti.

Aşağıdaki şiir Mevlüt İhsani’ye aittir.

OĞUL TÜRKÜSÜ

Güle güle uğurladık askere,
Gidip bekleyesin vatanın oğul.
Anan niçin kınaladı ellerin,
Sırtı kınalanır kurbanın oğul.

Yiğidin kaderi böyledir baştan,
Sual et dağlardan topraktan taştan,
İş başa düşünce dönme savaştan,
Var ise göğsünde imanın oğul.

Bekle vatanını cephede çağla,
Sıva kollarını silahın yağla,
Süngünü hazırla çantanı bağla,
Belki aman vermez düşmanın oğul.

Acı rüzgarı vatanına estirme,
Düşmanını anla dostun küstürme,

Kolun kestir bir ağacın kestirme,
Çoğalsın büyüsün ormanın oğul.


Helal ticareten harami katma,
Dinle amirini nöbette yatma,
Vatanını düşmanlara çığnatma,
Şehitlik en büyük fermanın oğul.

Vatanında birlik cihanda barış,
Okumaya gayret, sanatta yarış,
İşle toprağını sen karış, karış,
Var ise gayretin vicdanın oğul.

Vatan kazanılmaz sade tüfekle,
Kalem ile, gayret ile, yürekle,
Büyüklü, küçüklü, hizmet et bekle,
Yetişsin bağ ile bostanın oğul.

Sanatta yarış var en yüksek hızda,
Yapalım satalım biz kapımızda,
Karşıki komşular ayda yıldızda,
Boş yere harcama zamanın oğul.

Mevlüt İhsani’nin sevdiği vatan,
Sana ne söyledi o şehit atan,
Doğudan batıya atın oynatan,
Dört kıtada vardır harmanın oğul.

Kaynak: Yaşayan Halk Ozanları Antolojisi, Kültür Bak. Yay.