.jpg)
Sabahdan çıhir da işe gidirsen,
Bilimirem ne edir, neler edirsen.
Herkes er gelse de, sen geç gelirsen.
Sen de diyacahsan ben de herifem.
Gelir yiyir, içir hemen yatirsan.
Nanca sahlasam da göze batirsan.
Bir de utanmadan çalım satirsan.
Sen de diyacahsan ben de herifem.
Çoluh çocuh yüzün haftada görir.
"Babam nerde" diye meleşir, sorir.
Bunca ilgisizlik gafami yorir.
Sen de diyacahsan ben de herifem.
Herkesin evinde eşyanın türi,
Bilirsen, bizimki başından guri,
Aşşıği yuduzdun, galdı mi çuri,
Sen de diyacahsan ben de herifem.
Otel mi sanirsan, burası evin,
Ayağın gır, otur bizinen, sevin.
O ki gazanmışsan, bahmah görevin,
Sen de diyacahsan ben de herifem,
Ne dügün bilirıh, ne de seyrani,
Yahının, hısımın, dostların hani,
Boş mu buldun, dolanirsan meydani,
Sen de diyacahsan ben de herifem.
Yetmir getirdigin eymegin, aşın,
Bizden niye gaçir, gizlirsen başın,
Ev bezginleri mi, senin yoldaşın,
Sen de diyacahsan ben de herifem.
Gece ahlıma gelir, gahiram...
Ahlın başan topla, bize sahap çıh,
Ey gezdin dolandın, bıhmadıysan bıh.
Bilirsen sen bize, biz sene layıh,
Sen de diyacahsan ben de herifem.
ZİNNUR TİRYAKİ
