Şehirler içinde adım Erzurum
Bir kraldan olmayım
Bir türkandan doğmayım
İlk günden beri
Varlığımı adadım
Anadoluyu korumaya
Gözlerimi açtığımdan beri hayata...
Şehirler içinde Erzurum dum
Başım bulutlara değdiği için
Mağrurdum....
Roma,Bizans; Selçuklu,Osmanlıyı..
Şimdi de son Türk Devletini koruyorum
Dar vakitlerin şehriydim.
Geniş zamanlarda unutuldum....
Oysa ben esareti tadınca
Anadolu da bir devlet
Gözlerini yumdu hayata,
Adım anılınca bütün şehirler
Başlarını öne eğerdi.
Mertliğimi ve yiğitliğimi tastik eder,
Şehirler içinde
Erzurum bir başka derdi.
Hanlarım,hamamlarım
Medreselerim ve mabetlerim
Prenslik günlerimden kalma
Göğsümde taşıdığım
Birer nişan,birer madalya.
Hiç bir zaman istemek
Yeğ gelmedi bana..
Yaşadığım yazlar gibi
Çok kısa sürdü
Ömrümün mesut günleri...
Zenginlerim çapsız
Aydınlarım ufuksuz
Siyasilerim hep vefasız
Çıktı benim....
Gölgesi boyundan büyükler
Omuzlarıma basarak
İstikballe yürüdüler
Ne vaadler duydum!
Suya yazılan ve unutulan.
Ruhum çekiliyor şimdi;
Yavaş yavaş uzuvlarımdan
Her gün biraz daha ölüyorum..
Beni ben yapanları yitiriyorum.
Evet şehirler de;
İnsanlar gibidirler.
Bunu var olduğum günden biliyorum..
Doğarlar,büyürler ve ölürler.
Ama ben yaşamak istiyorum..
Reşat Coşkun
