Sadrettin Özyapar 1893 yılında Erzurum’un Hacı Cuma mahallesinde doğdu. Babası Ahmet Efendi, annesi ise İzzet Hanım’dır.
İlk eğitimini babasından aldı daha sonra Rüştiye Mektebini bitirdi. Dini öğrenim gördü. Mülkiye Mektebi’nden birincilikle mezun oldu. Şefika Hanım’la evlendi. Bu evlilikten altı çocuk dünyaya geldi.
Sadrettin Özyapar İstiklal Savaşına katılarak, Şeref Madalyası kazanmış bir gazi olarak döndü. Erzurum Silah Fabrikası’nda göreve başladı. Fabrikada meydana gelen ve birkaç kişinin ölümüyle neticelenen bir yangına tanık oldu. Bu yangında ölümden kıl payı kurtuldu.
Silah Fabrikasındaki yangından sonra görevden ayrılarak, manevi yönde çalışarak, ova köylerinde imamhatiplik yapmaya başladı. Bu görevini daha sonra Pervizoğlu Cami’nde sürdürdü. Kırklar İmamı olarak tanınan İbrahim Efendi gibi gönül adamlarıyla görüştü, onların sohbetlerine katıldı. Kolağası Ali Rıza Bey’in de sohbetlerinde bulundu. Karazlı İsmail Hakkı Bey’e bağlanarak, Şettarilik’i Benimsedi. 23 yıl imamlık yaptı.
Çok iyi bir şair olan ve günümüze eşsiz şiirler ulaştıran Sadrettin Özyapar, şiirlerini Neccar mahlası ile yazdı.
Erzurum'dan ayrılarak İstanbul'a göçtü. 1982 yılında, İstanbul Kocamustafa Paşa semtindeki evinde vefat etti. Edirnekapı Çamlık Mezarlığında toprağa verildi.
Aşağıdaki şiir kendisine aittir.
OLUR
Aşk aşıka devran olur,
Sahra-yı aşk meydan olur.
Aşk odına yanan aşık,
Dile düşer destan olur.
Aşk bülbülü gelse dile,
Can bülbülü konar güle,
Ya Hak çağırır aşk ile,
Vecde gelir sekran olur.
Dem-hanede mey nüş eder,
Sır-hanede sırgüş eder,
Çağlar akar cümbüş eder,
Her katre bir umman olur.
Can elinden bade içer,
Hak yolunda pervaz açar,
Aşk ile canana uçar,
Devran eder seyran olur.
Her kimde var aşk ateşi,
Neccar’ın ol öz kardeşi.
Hiç dinmemiş gözün yaşı,
Haktan sana İhsan olur.
Erzurum'dan ayrılarak İstanbul'a göçtü. 1982 yılında, İstanbul Kocamustafa Paşa semtindeki evinde vefat etti. Edirnekapı Çamlık Mezarlığında toprağa verildi.
Aşağıdaki şiir kendisine aittir.
OLUR
Aşk aşıka devran olur,
Sahra-yı aşk meydan olur.
Aşk odına yanan aşık,
Dile düşer destan olur.
Aşk bülbülü gelse dile,
Can bülbülü konar güle,
Ya Hak çağırır aşk ile,
Vecde gelir sekran olur.
Dem-hanede mey nüş eder,
Sır-hanede sırgüş eder,
Çağlar akar cümbüş eder,
Her katre bir umman olur.
Can elinden bade içer,
Hak yolunda pervaz açar,
Aşk ile canana uçar,
Devran eder seyran olur.
Her kimde var aşk ateşi,
Neccar’ın ol öz kardeşi.
Hiç dinmemiş gözün yaşı,
Haktan sana İhsan olur.