Aşık Reyhani; 1932 yılında Hasankale'nin Alvar köyünde doğdu. Asıl adı Yaşar Yılmaz'dır, çocukluğu Pasinler/Alvar, Pasinler/Tepecik ve Horasan/ Aşağıtahirhoca köylerinde geçti.
Aşağıtahirhoca köyünde iken okuma yazmayı okula gitmeden öğrendi. İlköğrenim için Horasan ilçe merkezine gidip gelen Aşık Reyhani, ilkokulu bitiremeyerek, 3. sınıftan ayrıldı. 1960 yılında dışarıdan bitirme sınavlarına girerek ilk ve ortaokul diploması aldı.
Küçük yaşlarda köyüne gelen aşıklardan etkilendi. Hem aşıklardan dinleyerek hem de eline geçen kitapları okuyarak birçok halk hikayesini öğrendi. Kendi aşıklığı ve şiir yazmaya başlaması 18 yaşından sonradır.
Reyhani, rüyasında gördüğü bir kıza aşık oldu. Kısa bir süre sonra da rüyasında gördüğünü düşündüğü kızı kaçırdı ve onunla evlendi. Birkaç ay geçmeden evliliği geçimsizliğe ve huzursuzluğa dönüştü. Bunun üzerine karısının ailesi kızlarını alarak başka biriyle evlendirdiler. Aşık Reyhani, bu dönemden sonra "Dertli" mahlasıyla şiirler yazmaya, türkü söylemeye başladı. Ancak bu mahlası uzun süre kullanmadan, Bayburtlu Aşık Hicrani tarafından kendisine "Reyhani" mahlası verildi.
Konya Aşıklar Bayramına aralıksız katılan 7 aşıktan biridir. Tanımak şansı yakaladığı Huzuri Baba, Nihani, Cevlani, Efkari, Murat Çobanoğlu'nun babası Gülistan Çobanoğlu gibi aşıklardan gelenek ve usul öğrendi.
İran'dan Avrupa'ya birçok ülkede türkü söyleyen Aşık Reyhani, katıldığı yarışmalarda da birçoğu birincilik olmak üzere çeşitli ödüller aldı. 1980'li yılların başında Erzurum'da bulunan Doğu Ozanları Derneğinin başkanlığına seçildi.
Aşık Reyhani birçok ülkeye konser ve konferanslara katılmak üzere çağrıldı. Ayrıca ABD'nin Michigan Üniversitesinde katıldığı bir konferanstan sonra kendisine fahri öğretmenlik unvanı verildi.
Şiirleri birçok gazete, dergi ve araştırmada yaralan ve çeşitli radyo ve televizyon programlarına katılan Aşık Reyhani'nin, şiirlerinin bir bölümünü topladığı "Alvarlı Reyhani" (1962), "Böyle Bağlar" (1966), "Kervan" (1988) ve "Şu Tepenin Arkasında"(1990) adlı şiir kitapları basıldı.
Yaşar Reyhani 10 Aralık 2006 tarihinde Bursa'da vefat etti.
BENİ (Ey Rüzigar)
Ey rüzigar gider isen canana söyle beni,
Lütfünde keremi varsa yakmasın böyle beni.
Ben bu aşka düş olalı bana Mecnun dediler,
Ben nasıl Mecnun’um bilmem aramaz Leyla beni.
Ben bu aşka düş olalı gönlüm telaşta benim,
Sinemi sitem bürüdü gözlerim yaşta benim.
Ne dizimde kuvvet kaldı ne aklım başta benim,
Küçük yaşlarda köyüne gelen aşıklardan etkilendi. Hem aşıklardan dinleyerek hem de eline geçen kitapları okuyarak birçok halk hikayesini öğrendi. Kendi aşıklığı ve şiir yazmaya başlaması 18 yaşından sonradır.
Reyhani, rüyasında gördüğü bir kıza aşık oldu. Kısa bir süre sonra da rüyasında gördüğünü düşündüğü kızı kaçırdı ve onunla evlendi. Birkaç ay geçmeden evliliği geçimsizliğe ve huzursuzluğa dönüştü. Bunun üzerine karısının ailesi kızlarını alarak başka biriyle evlendirdiler. Aşık Reyhani, bu dönemden sonra "Dertli" mahlasıyla şiirler yazmaya, türkü söylemeye başladı. Ancak bu mahlası uzun süre kullanmadan, Bayburtlu Aşık Hicrani tarafından kendisine "Reyhani" mahlası verildi.
Konya Aşıklar Bayramına aralıksız katılan 7 aşıktan biridir. Tanımak şansı yakaladığı Huzuri Baba, Nihani, Cevlani, Efkari, Murat Çobanoğlu'nun babası Gülistan Çobanoğlu gibi aşıklardan gelenek ve usul öğrendi.
İran'dan Avrupa'ya birçok ülkede türkü söyleyen Aşık Reyhani, katıldığı yarışmalarda da birçoğu birincilik olmak üzere çeşitli ödüller aldı. 1980'li yılların başında Erzurum'da bulunan Doğu Ozanları Derneğinin başkanlığına seçildi.
Aşık Reyhani birçok ülkeye konser ve konferanslara katılmak üzere çağrıldı. Ayrıca ABD'nin Michigan Üniversitesinde katıldığı bir konferanstan sonra kendisine fahri öğretmenlik unvanı verildi.
Şiirleri birçok gazete, dergi ve araştırmada yaralan ve çeşitli radyo ve televizyon programlarına katılan Aşık Reyhani'nin, şiirlerinin bir bölümünü topladığı "Alvarlı Reyhani" (1962), "Böyle Bağlar" (1966), "Kervan" (1988) ve "Şu Tepenin Arkasında"(1990) adlı şiir kitapları basıldı.
Yaşar Reyhani 10 Aralık 2006 tarihinde Bursa'da vefat etti.
BENİ (Ey Rüzigar)
Ey rüzigar gider isen canana söyle beni,
Lütfünde keremi varsa yakmasın böyle beni.
Ben bu aşka düş olalı bana Mecnun dediler,
Ben nasıl Mecnun’um bilmem aramaz Leyla beni.
Ben bu aşka düş olalı gönlüm telaşta benim,
Sinemi sitem bürüdü gözlerim yaşta benim.
Ne dizimde kuvvet kaldı ne aklım başta benim,
İpsiz bağladı bu felek bir kaşı yayla beni.
Reyhani der çok kişiler arzeder han olmayı,
Hiç düşünmez mi gafiller bir kabristan olmayı.
İstemem senden muhtelif tahta sultan olma.
Reyhani der çok kişiler arzeder han olmayı,
Hiç düşünmez mi gafiller bir kabristan olmayı.
İstemem senden muhtelif tahta sultan olma.
