İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesinde İçtimaiyyat ve Ahlak doçenti oldu. 1935’te Strasbourg’da doktorasını verdi. 1941’de Sosyoloji Profesörü, 1958’de Ordinaryüs oldu. 27 Mayıs’tan sonra İ.Küçükömer, Feridun Ergin ve Sabri Ülgener’le birlikte Maden Kredi bankası İdare Meclisi’ne getirildi. 1973’te kendi isteğiyle emekli oldu.
Meslekçilik akımı yanlılarından olan Fındıkoğlu, İstanbul Muallimler Cemiyeti’ni kurdu. 1947’de bu kuruluş Türkiye Muallimler Birliği’ne dönüştürüldü. Birliğe bağlı çeşitli kültür derneklerinin açılmasını da sağlayan Fındıkoğlu, 1951-1965 yıllarında da evvelce kapatılan Türk Ocakları’nın yeniden kurulmasına çalıştı ve Türk Ocakları Genel Yönetim Kurulu üyesi oldu.
1940’lı yıllardan başlayarak Tasvir-i Efkâr, Cumhuriyet, Meslek, Ulus, İnkilapçı Gençlik, Türk Yurdu, Büyük Türkiye, İş ve Düşünce gibi dergi ve gazetelerde çıkan yazılarının yanı sıra bir çok inceleme, araştırma yapıtı yayınladı.
Başlıca yapıtları: Erzurum Şairleri (1927), Ziya Gökalp (1935), İbn-i Haldun’un Hukuka Ait Fikirleri ve Tesiri (1939), İçtimaiyata Giriş (1944), Ahlâk tarihi (3 Cilt, 1936-1946), Türkiye’de Kooperatifçilik:Tatbiki Sosyoloji Denemesi (1953), Kooperasyon Sosyolojisi (1967).
15 Kasım 1974 tarihinde vefat etti.
