Efendi, 1923 yılında Erzurum merkeze bağlı Uzunyayla köyünde doğmuştur. Asıl adı Muhittin Geyiktir. İlk okul mezunudur. Evli ve dokuz çocuk babasıdır. Önceleri çiftçilik arıcılık ve Erzurum'da esnaflık yapmıştır. Askerliği dolayısıyla Elazığ, Siirt ve Tunceli illerinde bulunmuştur.
Çocukluğunda çok kitap okumasından dolayı ailesinin kendisine "Efendi" diye hitap etmesi sebebiyle mahlasını "Efendi" olarak almıştır. Ustası yoktur, çırak yetiştirmemiştir. Başlangıçta gazel ve uzun hava tarzında, eskilere ait manalı ve hikmetli şiirlerden, köy odalarında gördüğü düzen ve ağız özelliklerine göre, eş dost meclislerinde söylemiştir.
Saz çalmamaktadır. Genellikle kendi deyişlerini okumakta ayrıca Arifî, Yunus Emre ve İbrahim Hakkı'nın ünlü eserlerini söylemektedir. Plak ve kaset yapmamıştır. Bir kaç şiiri antolojilerde yayınlanmıştır"
Aşağıdaki şiir Efendi’ye aittir.
Biz de bu dünyada sürdük devranı,
Artık şimden gerü devran nerede.
Yaşlandım kocalık kondu başıma,
Bunca hayal olan günler nerede.
Dost ile konuştuk nice bir zaman,
Zevk ü sefa sürdük ana ve babam.
Savruldu harmanım kırıldı yabam,
Derlenmiş toplanmış harman nerede?
Varıp seyreyledim yolu yokuşu,
Bahçemde ne oldu gülün kokusu,
Başıman gitmiyor elin korkusu.
Şimdi takadım yok kollar nerede?
Binerdim atıma at oynatırdım,
Cirit meydanında kol oynatırdım,
Konuşmayı bilir dil oynatırdım,
Bülbül gibi öten diller nerede?
Efendi bilmez mi baştan atardım,
Çok zaman düşünmez atar tutardım,
Elime geleni hemen satardım,
Onca geri bak ki günler nerede?
