Ülkelerindeki Bolşevik ihtilali sonucu, çekilen Rus Ordusu'nun boşalttığı bölgelerden Ermeni mezalimi ile ilgili haberler gelmeye başlayınca, Kazım Karabekir Paşa kaybedecek zamanı olmadığı bilinci ile birlikleriyle ileri atıldı. 13 Şubat 1918'de Erzincan'ı, 25 Şubatta Aşkale’yi kurtararak hızla Erzurum’a doğru ilerledi. 11 Mart sabah saat 8'de Ilıca kurtarıldı. Öğlene doğru Gez Köyü alındı, ertesi gün sabah saatlerinde birliklerimiz Erzurum'a girerek 12 Mart 1918'de Erzurum'un esaret günlerine son verdiler.
Bir şimşek çakıyor yine bir şimşek
Çakıyor Erzurum tabyalarından
Dizilmiş nameler, nineler tek tek
Bakıyor Erzurum tabyalarından
Bu sevda bir sel ki, teşnedir kine
Bir kere kabardı mı sığmaz bendine...
Bu sevda yıllardır bizi kendine
Çekiyor Erzurum tabyalarından.
Ahmet Muhtar Paşam, al bizi yürüt.
Küffarın kökünü yeniden kurut.
Dün bugün misali hâlâ kan barut,
Kokuyor Erzurum tabyalarından.
Dadaşıma artık ha ateş, ha kan
Burada savaşın adı kanlı bar.
Ovaya sis değil mücahit ruhlar,
Çöküyor Erzurum tabyalarından
Gökler alev alev, yer bayrak bayrak.
Ya şu ufuklar, şu dağlara bak
Bu gece dünyaya başka bir şafak
Söküyor Erzurum tabyalarından.
Bekir Sıtkı’m şaşma nice bu tarih
Gündüz bir tarih, gece bir tarih
Destanı sen değil, koca bir tarih
Okuyor Erzurum tabyalarından.
Bekir Sıtkı Erdoğan
