1896 yılında; 24 yaşında iken Beyazıt Kütüphanesinde kütüphane müdür yardımcısı olarak çalışmaya başlayarak 1913 yılında kütüphane müdürü oldu. Kütüphanede görev yaparken sırf ilim yapmak için, meslekleri icra etmeden; tıp, eczacılık ve hukuk okudu.
1908-1921 yılları arası; Sinan Paşa Medresesi, Süleymaniye Medresesi ve Soğukçeşme Askeri Rüştiyesinde Arapça öğretmenliği yaparak, 1921 yılında İstanbul Üniversitesinde (İstanbul Darülfünunu) Arap Edebiyatı dersine profesör olarak tayin edildi.
1925 yılında İstanbul Üniversitesi Arap Edebiyatı profesörlüğünden istifaen ayrıldıktan sonra, kendisini tamamen Beyazıt Kütüphanesindeki işine vererek, 1939 yılına kadar tam 43 yıl ilme hizmet etti. Yurt içi ve yurt dışı araştırmacılarına yardımcı olarak onlara doğru kaynak sağladı ve ilim çevrelerinde tanındı.
Arap Edebiyatı konusunda bir uzman olan İsmail Sâib Sencer; Anadili ve Arapça dışında, Farsça, Fransızca, Almanca, İtalyanca, ve Latince bilirdi. Eski yazmaların kime ait olduğunu tanımada, yazma eserlerin bozuk bölümlerini okumada, gördüğü bir yazının hangi yüzyıla ve hatta hangi hattata ait olduğunu tespit etmekte uzmandı. Bu özellikleri ile döneminde yerli ve yabancı araştırmacıların başvurduğu önemli bir danışmandı.
Beyazıt Kütüphanesinde çok sayıda kedi besleyerek değerli kitapları bu yolla farelerin tahribatından koruyan İsmail Sâib Sencer, emekli olduktan bir yıl sonra 22 Mart 1940 tarihinde ve 67 yaşında hayatını kaybetti.
Kaynak-İbrahim Alaattin Gövsa “Türk Meşhurları Ansiklopedisi”
