MEHMEDİM

Gayrı anlatılmaz bu savaş bence,
Dağ taş konuşmuştu kendi dilince.
Hücum diye bir ses duydum ilk önce,
Sonra Allah Allah dedi  Mehmed’im. 

Ne ana ne sıla ne yar hayali,
Bir gör Mehmet teki kükremiş hali.
Kırpmadı gözünü yağmur misali,
Mermi yedi havan yedi mehmed’im.

Can askerim !   Bu öyle bir iman öyle ihlas ki,
Secde eder cümle canlı ve bitki.
Bir temmuz akşamı Allah şahit ki,
Şaha kalkmış Vatan idi Mehmed’im.   

Bu akşam yıldızlar sararmış gibi,
Tepeler titreşir hava kış gibi.
Bir dağın sırtında dağ varmış gibi,
Omuzlamış bir Mehmed’i, Mehmed’im.
Can askerim !   

Osman Öztunç