Ağlamak nedir, bilir misin sen
Yüreğinde göz yaşların birikti mi hiç?
Ben yaptım bunu başardım
Göz yaşlarımı yüreğime tuz basar gibi basmayı
Göz yaşlarımı yüreğimde biriktirmeyi,
Onlardan büyük bir nehir, büyük bir deniz,
Büyük bir okyanus kurmayı ben başardım.
Çünkü ben Dadaşlar Diyarı Erzurum'um.
Çünkü ben acıyı, kederi, neşeyi bilen Erzurumluyum!
Nice Nene Hatun'lar büyüttüm bağrımda,
Nice kanlı beşiklere ninniler söyledim.
Daha hayatının baharındaki Mehmetçik'lere
Nice ağıtlar yaktım
Ama yılmadım, korkmadım karanlıktan,
Çünkü ben Dadaşlar Diyarı Erzurum'um.
Çünkü ben acıyı, kederi, neşeyi bilen Erzurumluyum!
Gök maviydi bir zamanlar,
Yaban eller kararttı.
Ama ben hiç korkmadım ki
Ezelden beri karanlıktan
Bilmekteydim ki karanlığın ardından
Elbet bir gün güneş doğar diye.
Çünkü ben Dadaşlar Diyarı Erzurum'um.
Çünkü ben acıyı, kederi, neşeyi bilen Erzurumluyum!
Gözümü açtım kar gördüm,
Gözümü yumdum kan gördüm.
Özgürlük aşı ile yanıp yanıp söndüm.
Bir değil bin defa öldüm
Ama yılmadım, yıldıramadılar.
Çünkü ben Dadaşlar Diyarı Erzurum'um.
Çünkü ben acıyı, kederi, neşeyi bilen Erzurumluyum!
Uykusuz gözlerime umut yükledim,
Gidenlerin yollarını bir bir gözledim,
Her şeyden geçtim ama özgürlüğü çok özledim.
Çünkü ben Dadaşlar Diyarı Erzurum'um.
Çünkü ben acıyı, kederi, neşeyi bilen Erzurumluyum!
Özleyenlerin özlemi dinecekti bir gün,
Bitecekti karanlık gelecekti gün.
İki şey arzuladım, biri özgürlük biri ölüm,
Doğacaktı güneş, bitecekti zulüm.
Çünkü ben Dadaşlar Diyarı Erzurum'um.
Çünkü ben acıyı, kederi, neşeyi bilen Erzurumluyum!
Ölmedim, kaçmadım acıdan,
Geçmedim ölsem de bu vatandan,
Sularım bu vatanı damardaki son kandan,
Özgürlüktü tek dileğim Hak'tan.
Çünkü ben Dadaşlar Diyarı Erzurum'um.
Çünkü ben acıyı, kederi, neşeyi bilen Erzurumluyum!
Hünkar Karaca
