10 Nisan 2009 Cuma

ERZURUM’UN KURTULUŞU

Vatanım, meskenim Erzurum İli,
Sizi tamir eden ellere kurban.
Mutlaka emretmiş büyükler dili,
Onların gezdiği yollara kurban.
 
Etrafın hisardır, dört kapın vardır,
Düşmanın sokmazsın, bu sana ardır,
Bilirim yardımcın Perverdigardır,
Süngünle hücum et, kollara kurban.
 
Palandöken, Dumlu etrafın almış,
Kahraman dadaşın düşmana dalmış,
Bu yurdun onlardan hediye kalmış,
Vatana can veren kullara kurban.
 
On iki Mart günü düşmanı sürdük,
Her yerde kavuştuk, leşini serdik,
Biz bir ateş, o kar, onu erittik,
Boğarak götüren sellere kurban.
 
Ölürüm ben vermem yurdumu her an,
Göğsümüz kabarmış, doludur iman,
Sererim düşmanı, her yer olur kan,
Gözümü çıkaran millere kurban.
 
Şark ili miftahı, kilidi sensin,
Kahraman Mehmetçik senle güvensin,
Biz senin evladın, sen bir ninesin,
Başında ağarmış kıllara kurban.
 
Püryana bir nüsha yazın, gönderin,
Yalnız kalmışım, gitsin kederim,
Orada sakindir peder, maderim,
Hısım akrabaya, ellere kurban.
 
Aşık Mansur