22 Kasım 2008 Cumartesi

SENİN KIŞIN ERZURUM


Her şehrin başka başka hali var
Senin karakışın yaman Erzurum
Kış bilmezmi yaz vaktinin yolu var
Ne olurdu olaydın Yemen Erzurum

Martta gider geri gelir kandırır
Haziranda kazma kürek yandırır
Alevlenmiş sobayı da dondurur
Kışlarında yok mu iman Erzurum

Ocakta başlar senin zemherin
Şubatta herkesin yarası derin
Karakış acemi müzisyenlerin
Dişine çaldırır keman Erzurum

Heykel olur kim ki yolda kalırsa
Eksi otuz dereceyi sınarsa
Hele birde isli kömür yanarsa
Üstünden eksilmez duman Erzurum

Köylü heybesini dağdan aşırmaz
Ayazın dokunmaz sabrı taşırmaz
Sayılı günlerin hiçte şaşırmaz
Azda değil tümen tümen Erzurum

Tipide kalanın kaybolur izi
Temmuzda kalkıyor caddenin buzu
Evliya Çelebi görmemiş yazı
Soğuktan dilemiş aman Erzurum

Alimin, şairin, her bir erenin
Binbir Hatim için okur Kuranın
Ayazın, soğuğun, tipin, boranın
Aşığına çiçek, çimen Erzurum

Dursun Kaya HANCI