Mahallenin ayyaşı yine kafayı çekmiş evine dönmektedir. Şu talihsizliğe bakın ki belediyenin açtığı fakat kapatmadığı Bir çukura düşmez mi. Uğraşır çıkamayınca başlar bağırmaya..
-“İmdat çimse yohmi?”
-“İmdat çimse yohmi?”
Tesadüfen yakından geçmek te olan Mahalle nin İmam’ı çukurun Yanına gelince mahalle nin ayyaşını tanır ve fırsat bu fırsat diyerek, Elini uzatır ayni anda da vaaza başlar, içkinin kötülüklerini ve Allah’ın emirlerini arka arkaya sayıp döker.Çukurdaki mahalle nin ayyaşı imam’a arkasını dönerek bağırmaya devam eder.
-“Başga çimse yohmii?”
YA DİYİRDİZ TİREN CELMEZ
Osmanlı Döneminde ve Cumhuriyet’imizin ilk yıllarında, Erzurum hattı’nda “DAR HAT” denen ve bugünün oyuncakları veya dekovil’leri niteliğinde bir tren yolu sistemi var. Ray genişliği bugünkünün yarısı kadar, vagon ve lokomotiflerin büyüklüğüde bugünkülerin yarısı kadar. Taşıma kapasitesi bugünün dört’te biri kadar.
1930 lu yıllarda Sivas-Erzincan-Erzurum-Kars arasında modern raylar döşenmiş, istasyon binaları yapılmış ve bu arada Erzurum’ada bugünkü Gar Bina’sı inşa edilmişti. Ancak nedense tren seferleri gecikince, Erzurum’lu kendince makul olan süre içerisinde Erzurum’a gelen trenleri görmeyince, şehirde hiçbir zaman trenlerin gelmeyeceği yönünde bir kanı ve buna yönelik dedikodular oluşmaya başlamıştı.
6 Eylül 1939 Yılında ilk tren Erzurum’a gelir. Ahali İstasyon Meydanında bunu kutlamak için toplanmıştır. Erzurum Belediye Başkanı kurulan kürsü’de konuşma yapmaktadır.
-“Ola ya diyirdiz tiren celmez! Bak celmiş düdücünü bile öttirir.”
