ERZURUM

Erzurum doğunun başkenti idi
Diyerek nam saldım Erzurum’da ben.
Gelin bakın şimdi ne hale geldi
Bin bir dertle doldum Erzurum’da ben.

Bu şehir müstesna, değil sıradan
Değişmedi yıllar geçti aradan
Kimler gelmiş, kimler geçmiş buradan
Hayallere daldım Erzurum’da ben.

Gel de hayret etme; şu işe bir bak
Ne de uymuş, kel başa şimşir tarak
Ayaklar baş olmuş, başlarsa ayak
İnan şaştım kaldım Erzurum’da ben.

Köstebek yuvası olmuştur şehir
Cadde, sokaklardan kir akıyor, kir
Soluduğum zehir, içtiğim zehir
Müzmin hasta oldum Erzurum’da ben.

Bu sıklet kaldırmaz; ağırdır bu yük
Sıradan iş değil, vebali büyük
Şehir büyük, amma adamı küçük
Ne aradım buldum Erzurum’da ben.

Laf ebesi olduk, icraat sözde
Kar bile karardı, kirlendi bizde
Şehir haza çöplük, çöplerse dizde
Yaşamaktan yıldım Erzurum’da ben.

İnsanlar aç susuz, işlerse kesat
Ektiğim işsizlik, yoksulluk hasat
Soğuğundan soğuk, buz kesti hayat
Sararıp da soldum Erzurum’da ben.

Bu CAN, dadaşımın hep duacısı
Bitmedi gitti şu göç sancısı
Ahvalimiz bugün içler acısı
Saçlarımı yoldum Erzurum’da ben.

Cahit Can
Erzurum/25.01.2009