Aşık İbrahim Topal 1944 yılında Erzurum Pasinler İlçesi’nin Porsuk Köyü’nde doğdu.Küçük yaşta annesini ve babasını kaybettiğinden ağabeğisinin yanında hayata devam etti marangozluğu öğrenerek marangozluk yaptı ve saz atölyesi açtı.
Erzurum’un ilk saz imalatcısı oldu. Kendiside çok iyi saz çalan birisi olarak şiir yazmaya başladı.
Erzurum Halk Ozanları Derneğine girdi ve Erzurumlu Aşık Reyhani’den sonra dernek başkanı oldu. 1993 yılında Nakşibendi tarikata intisap etti ve tasavvufi şiirler yazmaya başladı. Tarikat şeyhi tarafından kendisine Dermani mahlası verildi.
1989 yılından itibaren "Erzurum Geleneksel Türkiye Aşıklar" yarışması düzenledi. 2004 yılında 60 yaşında iken aramızdan ayrıldı.
Aşağıdaki şiir Aşık Dermani’ye aittir.
HOŞGÖRÜLÜ İNSAN OLMAK NE GÜZEL
Ehl-i insan gönlünde sevgi taşır,
Hoşgörülü insan olmak ne güzel.
Aşkın ocağında özünü pişir,
Hoşgörülü insan olmak ne güzel.
Sevgi ummanına sevgi karışır,
Kendin bilen iyilik ile yarışır,
İnsan olan her insanla barışır,
Hoşgörülü insan olmak ne güzel.
Baharı severim, yazı severim,
Kötüyü ey gören gözü severim,
Sevgiye bürünmüş özü severim,
Hoşgörülü insan olmak ne güzel.
Arar isen kusur, kendinde ara,
Başkasının kusurunu arama,
Akibet benliğin götürür nâra,
Hoşgörülü insan olmak ne güzel.
Bu gönlümde gonca gül ararım,
Hakka giden o sevgiyi ararım,
Hal içinde eyi hali ararım,
Hoşgörülü insan olmak ne güzel.
Sevgidir bülbülün figanı zarı,
Sevgidir kovanda bal yapan arı,
Sevgidir Muhammed Muhtar'ın yâri,
Hoşgörülü insan olmak ne güzel.
Dermani affet ki huzur bulasın,
Darına yetişen Hızır bulasın,
Bağlanacak bir mürşidi bulasın,
Hoşgörülü insan olmak ne güzel.
Kaynak: Yaşayan Halk Ozanları Antolojisi, Kültür Bak. Yay.
