Aşık Edip Önal, 1936 yılına Erzurum'un Oltu İlçesi Obayayla köyünde doğdu. İlkokuldan köyünde mezun olarak tahsile devam etmedi.
Adından aldığı Edibi mahlasını kullanan Aşık Edip Önal, saz çalmayı bilmektedir. Ustası ve çırağı yoktur.
Kendi deyişlerini çalıp söylemektedir.
ANAM
Dokuz ay, dokuz gün taşıdın beni.
Dünyaya getirdin, sevindin anam.
İsmimi nüfusa yazdırdın benim.
Ne kutsal görevin var senin anam.
Ağaçtan bir beşik yaptırdın bana,
Başımda dolandın sen yana, yana,
Uyurken ninni söyledin ana,
Emdiğim sütünü helal et anam.
Küçüğüdüm emekledim, süründüm.
El halkına güzel oldum, göründüm.
Anam dedim, kucağına büründüm.
Sendeki kokuya doyulmaz anam.
İmek bitti yürümeye başladım,
Bazı ceza, bazı hata işledim.
Yedisinde okumaya başladım.
Sevgiyi sen bana öğrettin anam.
Vakit geldi onbeşinde yaşıma,
Eş aramam hayal oldu düşüme,
On sekizde çok ağladın peşime,
Gurbetten gurbete düşünce anam.
Yirmisinde yavrum dedin everdin,
Bazı sever bazı sinen döverdin,
Canım annem dediğimde överdin,
El kızı ayırdı ciğerden anam.
Babam ile ne de güzel yaşardın,
Güzel konuşurdun ben de şaşardım.
Bazı hata eder yoldan düşerdim,
Hoş gördün hatamı sen benim anam.
Şair Edip der ki böyle analar,
Hem evlada hem toruna yanalar,
Baba şefkatını kötü sananlar,
Dünyada ahrette gülemez anam,
Kaynak: Yaşayan Halk Ozanları Antolojisi, Kültür Bak. Yay.
