Haydar Demoğlu, 1965 yılında Erzurum’da doğdu. İlk ve orta okulu Erzurum'da okudu. Akşam lisesinden mezun olarak, Anadolu Üniversitesi Halkla İlişkiler Ön Lisans Programını bitirdi ve İşletme Fakültesi' nde Lisans tamamladı.
Atatürk Üniversitesinde Ortopedi bölüm sekreterliğinde göreve başladı ve 1996 yılında İzmir'e Ege Üniversitesi Tıp Fakültesine tayin oldu.
80 li yıllarda şiir yazmaya başlayan şairin Erzurum yerel gazetelerinde ve bazı dergilerde çeşitli şiirleri yayınlanmış, Anayurt Gazetesi tarafından düzenlenen şiir yarışmasında da mansiyon ödülüne laik görülmüştür.
CEMDE SEMAH DÖNERKEN (DEM'DE İKEN RUHUM)
Cemde Semah Dönerken (Dem’de iken Ruhum)
Ruhumun telleri dillendi, kaynadım coşa geldim,
Serimde yanıyordu aşk, tütmeden küle dönüverdim.
İçimden gelen sese, kulak kabartıp dinledim…
Bismi Şah Allah, Allah, ya Muhammed ya Ali sesleriyle ürperdim
Cemde semah döne, döne çağırdım
O an, Allah, Muhammed, Ali’ydi, umudum aşkım.
Dinledi; ruhumla bütün varımla beden,
Yağan kar’ın, yağmurun sesindeki heybetten,
Duydum o seslerin cemini yüreğimin içinden,
Her düşen, damla, tane, söylüyordu Allah isminden
İçime cemreler düşmüş gibi, baharı hisseti ten,
Ürperiyordum serden geçerek, ruhum ürkek, tüyüm diken,,
Bir cem meydanıydı bura, ruh kopmuştu bedenden,
Hakkın kelamı, ayırıyordu beni benden,
Canım semah dönüp, dilim “hü” çekerken.
Kendimi görüyordum, bulutların üstünde uçarken,
Hakkı görür gibiydim, gönül gözümden
Ruhumda hissetim, toprağın korkutan heybetini,
Meyil verdim göğe, dinledim kulak çınlatan sesini.
Diyorlardı, Bismi şah Allah, Allah, Ya Muhammed Ya Ali
Dalmışlarken kelamın demine her biri.
Cemde, semah dönen kalbimi,
Öyle bir heyecan kaplamıştı ki
Ayrılmıştı ruhum bedenden, olmuştum bir deli,
Allah, Muhammed, Ali’yi görmüş gibi
Onları hissederek, çarpıyordu fırlayacaktı sanki
Coşa gelmişti gönül tellerim, bülbül misali.
Ruhumla, can kulağımla dinledim titrercesine,
Esen rüzgârların, coşan derya denizin yöneldim sesine.
Semaha yükselip, arşta secde edercesine,
Allah, Allah diyorlardı Sanki yaratanı görmüşçesine…
Ruhumdan kopartıp korkutuyordu beni, bu hal ne?
İçim içime sığmıyordu, düşünemiyordum haktan gayrı bir nesne,
Bir koro tek ses olmuş tüm canlarda aynı cümle,
Çınlayan nidalar tek yürek, tek nefeste,
Haykırıyordular Allah Muhammed Ali diye.
Bu cem meydanında tüm canları sarar Allah’ın aşkı,
Ruhlar arşa yükselir, niyaza secde eder başları.
Hissederler ölüm kalım arasındaki o sırrı,
Her nabızlarının atışında ki ruh halleri,
Ölü gibi bu dünyadan kopmuştur o anda, bağları.
Cem-i semahta bir noktaya varmıştır odakları,
Bismi şah Allah, Allah Ya Hüseyin’i Kerbela’ya kitlenmiş dilleri,
Gözlerden boşalır seller, yürek parçalar iç çekişleri
Ruhumla dinledim, yüreğimle hissetim yine,
Deryalardaki balıkları, dalmışlardı gecenin sessizliğinde deme,
Dalgalar eşlik ediyordu, balıklar âlemindeki ceme,
Allah, Muhammed, Ali isimiydi duyduğum noşlarında ki name,
Ben benden yok olup, geçiyordum serimle,
Ayini cemde sanki dolaşıyordum Ummanların dibinde.
Semah dönerken ruh dolaşıyor gibi âlemin her köşesinde.
Ehlibeytin; ismi abasına dualar ile kilitlenen dile,
Allah, Muhammed, Ali, Hasan, Hüseyin diye inleyen yüreğe,
Gözyaşlarıyla arşa yükselip, dilleri ile rahmet dileyen özlere.
Serde araşa varmaktır, ruhlardaki emeli gaye.
Hakla hak olmak, hakkı özünde bulmak için seri demde,
Cem meydanında semaha dalıp, ölmeden ölmek gerek döne, döne
Ruhumla dinleyip, kulak verdim tabiatın her bir sesine,
Sanki Perşembe akşamında, bir semahı cemde,
Ya Allah, Ya Muhammed, Ya Ali ismine okunan nefeslerle
Çınlıyordu koro gibi bir ağızdan tek seda,
Yükseliyordu arşa bu ses dalga, dalga
Bu isimlerdi; tenimi ürpertip, yüreğimi okşayan nağme,
Kuş gibi hafifleyip uçuyor insan, semah dönerken cemde
Haydar Demoğlu; ruhuyla deme dalıp, kulağıyla duymak ister,
Cemde okunan dua ve nefeslerle, dalar kelama serden geçer,
Bu meydan da semah döner, kalbiyle Hakka secde eder,
Nabzının her atışında Allah’ı hissedip tir, tir titrer,
Allah, Muhammed, Ali, Hasan, Hüseyin aşkıyla daim dili döner,
Sönmeyen bir alevdir yüreği, her nefesinde bu aşkı hisseder.
Hakka varmak için, dünyadan göçmek ister…
Bulabilmek için gönlündeki demini, hak ile hak olmak ister.
Haydar Demoğlu
