ÖZ CANIMDAN ÇOK SEVDİĞİM ERZURUM

Öz canımdan çok sevdiğim Erzurum.
Çaresiz dişimi sıktım gidirem.
Gafillerden darbe yedi gururum,
Kaderime boyun büktüm gidirem.

Selam olsun ecdad ile ebaya,
Abdurrahman Gazi, Habip Baba'ya.
Tuz ektiler çalıştığım çabaya,
Emeğimi suya kattım gidirem.

Kırılmış sazımı astım tavana,
Çevirdim yönümü döndüm divana.
Gurbet kelepçedir yurdu sevene,
Bilerek koluma taktım gidirem.

Palandökenlerin sisli dumanı,
Engininde bulamadım gümanı.
Ezanlar okundu seher zamanı,
Üç kez geri döndüm baktım gidirem.

Benim canım feda bin cana,
Bin can az gelirse ikibin cana
Kırksene gözyaşı döktüm fincana
Kattım Karasu'ya aktım gidirem

Yel devirsin sebeplerin kökünü
Sırtıma verdiler sitem yükünü
Kırk senedir beklediğim ekini
Harmana dökmeden yaktım gidirem

Alnımız apaçık yüzüm karasız
Buna rağmen bırakmadılar yarasız
Tambura köyünden Emrah çaresiz
Ben de Erzurum'dan çektim gidirem

Reyhani'yim derdim gamım dinmedi
İftira darbesi cana sinmedi
Zeynel, Horasan'a gitti dönmedi
Bu da benim karabahtım gidirem

Aşık Reyhani