Ebubekir Avcı, 30 Temmuz 1961 tarihinde Erzurum’un Narman ilçesine bağlı Alabalık köyünde doğdu, 17 yaşında iken Âşık Sümmani’ye duyduğu hayranlıkla aşıklığa yönelerek kendi kendine saz çalmayı da öğrendi.
Köyüne gelen Âşık Nusret Torunî'nin dikkatini çekerek Âşık Nusret Toruniye çırak oldu. Aşık Nusret Toruni ve Aşık Hüseyin Sümmanioğlu'dan etkilenerek, onları örnek aldı.
Askerlik sonrası tekrar köyüne dönen Ebubekir Avcı uzun yıllar köyünde yaşayarak hem aşıklığını geliştirdi hem de çiftçilikle uğraştı. 1980'li yılların ikinci yarısından itibaren yörede adı duyulmaya başlayarak 1997 yılında, Aşık Nusret Toruni’den Aşık Zamani, mahlasını aldı.
Konya Aşıklar Bayramı başta olmak üzere İstanbul, Ankara ve Erzurum’da yarışmalara katılarak derecelere giren Aşık Zamani 2008 yılında Bursa’ya yerleşti. Bursa, İstanbul, Ankara ve Erzurum'da, davet edildiği radyo ve televizyonlarda; aşıklar şöleni, aşıklar geceleri ve benzeri programlara katıldı.
Âşık Zamanî, çoğunlukla koşma, semai ve divan biçimlerini kullandı. Çeşitli vesilelerle düzenlenen aşık, fasıllarda hem serbest hem de sistemli deyişler ölçeğinde kendini gösteren Aşık Zamani geleneğin bütün inceliklerini her vesile ile sergiledi. Kendisine ait bir çok şiiri bulunan Aşık Zamani daha çok genç yaşta iken 14 Eylül 2020 tarihinde covid salgını sonucu hayatını kaybetti.
OMZUNA
Dost diyerek dost bağına uğradım
Yari gördüm almış nar omuzuna
Alçaklı yüksekli ne güzel dağlar
Ne fayda sarılmış har omzuna
Yoksulluk dediğin ömür cefası
Sonuna dek sürülmemiş sefası
Azrail bir melek olmaz şakası
Bindirir dört tane er omzuna
Gördüğümde baktım bir ulu çınar
Bir kuş var bir yılda bir sefer konar
Can kafesten çıkar bedenin donar
Dökülür zülfünden ter omzuna
Gel Aşık Zamani ayrılma haktan
Nice padişahlar indiler tahttan
Yaratıldın hava sudan topraktan
Akıbet inersin yer omzuna
Aşık Zamani
Kaynak:Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü.
